For eit innholdsrikt og flott år 2018 har vert! Og enda betre skal 2019 bli 🙂 Det er eg heilt sikker på!

Mine største ønske for året er at behandlinga mi har virka (sjukdommen er stoppa opp), at MS-forskningen gjer store framsteg og snart innser at dei må innføra stamcellebehandling som ein effektiv og god behandlingsmetode for MS-pasientar i Norge også- og til slutt men ikkje minst, at mine kjære er friske og har det bra <3

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

Kva er så mitt nyttårs-forsett i år?

Jo, det skal eg fortelja dåke; Sunnare livsstil og bli flinkare å ta hensyn til eiga helse. Eg hadde ein periode etter behandlinga der eg var veldig flink med “food-prep” kvar søndag, der eg lagde klar sunne måltid for heile veka.  Dette dabba litt av, noko eg no skal prøva å ta opp igjen etter nyttår! Spesielt når Marius er på jobb og eg bur aleine. Eg skal også fokusere endå meir på trening i vekedagane og lage faste rutiner for både dette, studiet og lesing kvar dag.

Samtidig skal eg også setja av plenti med tid til å skapa nye minner ilag med min kjære, lille Dex, familie og venner.

Det har siste tida blitt mykje selskap og festing- entan så byrjar eg verkeleg å bli gammal, ellers så må eg berre innsjå at kroppen min ikkje er som den ein gong var. Blir mykje lettare sliten og lei no, enn før. Skal ikkje så mykje til. Men så er det jo litt stress inni bildet også, noko som gjer ting verre. Så i 2019 skal eg bli flinkare til å lytte til kroppen og heller fordele slike arrangemang litt spredt. Noko kvar dag no i jula, og kanskje også fleire selskap til dagen,  har verkeleg tatt på. Men samtidig har det vert sååå verdt det og kjempekoseleg å vert så mykje med slekt, familie og venner! 🙂

Så alt i alt er mine nyttårsforsett:

– Sunnare livsstil: Aktiv treningskvardag, meir fisk og grønnsaker og mindre sukker, chips og brus.

– Flinkare til å lytta til kroppslige signal og ta hensyn til desse.

– Bli meir strukturert når det gjeld å setje av tid til studie og lesing kvar dag, slik at det ikkje blir eit stressmoment i siste liten.

Dex er forresten allereie litt på vakt etter å ha høyrt mange rakettar idag – så eg vil på vegne av alle hunde-eigarar be folk om å ta hensyn og vise respekt for dyrene, ved å vente med rakettar til ikveld <3

Eg håpar at 2018 har vert eit minnerikt år for dåke alle, og satsar på at 2019 blir eit endå betre år! <3 Takk for året som var og for at dåke alle har vert SÅ støttandes og gode mot meg gjennom alt detta året- da har betydd enormt!

Ta vare på kvarandre og kos dåke ikveld! 🙂 <3

Mange som har tatt behandlinga samt folk som lurer på å ta behandlinga, har spurt kor langt håret mitt er blitt no litt over 7 mnd post. Eg legg difor ut bilete måned frå måned her, så kan alle sjå kor “fort” det veks :p Det går ikkje så fort, men det går rette vegen- og det er det viktigaste. Satsar på at det ikkje tar all verdenstid før det er langt igjen! 🙂 Men no er eg blitt van med å gå utan parykk- så det går bra!

Eg klarar å få til ein mini-hestehale om eg verkeleg vil 😉 Hihi.. Om det tar seg ut, er ein heilt annan ting..

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

3,5 mnd:

4 mnd:

5 mnd:

6 mnd:

7 mnd:

7,5 mnd:

No i det siste har eg roa litt ned på treninga, sidan eg har slitt litt med utmattelse og hovudverk/stikk i det siste. Men, eg prøvar minst 3 treningar i veka 🙂 Alltid like herligt å trene- spesielt å kjenne på følelsen i etterkant 🙂

Eg har også fått ei heilt nydeleg førjulsgåve frå finaste Kari Anne og min gamle barnehage i Tysvær, med både herlege sjølvskrivne brev og teikningar 🙂 Eg svarar dei med ulike filmsnuttar av meg og Dex 🙂 Slik held me kontakten!

Her har ei lita jente teikna seg sjølv og meg (slik dei hugsar meg, med langt hår)- “Bestfriends” :

Herleg! <3

Eg var også denne veka for fyrste gong etter behandlinga på besøk i Dåfjorden barnehage. Har savna dei heilt enormt! Det var SÅ rørandes å sjå dei igjen! Dei hugsa meg heldigvis, sjølv etter så mange månader vekke! Heilt herleg å få slike gode klemmar, nydelege gåver (teikningar) og kos igjen! <3 Spørsmåla dryssa også inn- “er du frisk no?” Eg svara sjølvsagt ja, for det er slik eg føler meg (sjølv om det er ein kronisk diagnose).

Denne tida på besøk i barnehagen har berre forsterka valget mitt på å ta videreutdanninga “barn med særskilte behov” no. Det er det rette for meg. På bilturen heim vart eg nesten litt på gråten, både fordi det gjorde så godt på alle måtar å sjå dei igjen- men også gjorde følelsen av at eg ikkje hadde nok tid til kvar og ein av dei – så vondt. 10 små skjønne som ville fortelja alt som hadde skjedd på denne tida eg hadde vert vekke og som dermed snakka i munnen på kvarandre heile tida- noko som førte til at eg til slutt måtte be dei vente på tur, slik at eg kunne høyra ein om gangen. Eg ville så gjerne ha tid til kvar og ein av dei. La dei fortelje meg alt dei hadde på hjarta. Gi dei klem og kos til dei sjølv var lei og ikkje berre til det var neste mann i køen sin tur. Å ha tid til å ha ein og ein på fanget og gi mitt fulle og heile fokus til kva akkurat dette barnet ville fortelja meg. Det var vanskeleg no når alt var så intenst og dei var så mange.

Det er ikkje alltid like lett i ein barnehagekvardag med mange barn rundt som vil ha di oppmerksomhet. Alle skal bli sett, det er eg alltid bevisst på- men eg ynskjer så sårt å gi barna meir tid. Det er TID med kvarandre som er heilt essensielt- både i mitt yrke men også generelt i livet. Som me også lærer gjennom studiet no, så er det ofte dei som ikkje skrik etter oppmerksomhet men gjerne står i bakgrunnen og ikkje slepp til- som treng det mest. Det også er ein tankevekkjar og viktig å hugse på <3 Gjennom utdanninga som eg tar no, håpar eg på å kunne få ein arbeidskvardag med enkeltbarn der eg kan fokusere på eit og eit barn om gongen, eller veldig små barnegrupper.

Igår kveld hadde eg skikkeleg kvalitetstid med mine flotte nevøar. Dei fekk nemleg overnatting hos tante i kalenderen sin 🙂 Sååå kos! Julefilm, julekos og pynting av juletre <3 Som eg sa tidlegare, TID med kvarandre, er det som gjeld!! <3

Ynskjer dåke alle ei fantastisk god jul! Nyt tida ilag! Og ta vare på kvarandre <3

På tide med nytt innlegg no ja! :p 

Beklagar at det har gått så lang tid sidan sist no, men kan jo prøva å skylda på at desember er jo ein av dei travlaste månadane. Pluss at eg har jo vert vekkreist på Gran Canaria i 10 dagar 😀

Annonsørinnhold

Freshe sneakers: Dette er skoene som gjelder nå

Den turen var berre HEILT UBESKRIVELIG! Eg har aldri reist til utlandet på denne tida av året før, så var ganske så spent på temperaturen no. Men det var jo midt i blinken! Ikkje for hett, ikkje for kaldt- men akkurat passeleg varmt 🙂 Det låg mellom 24-28 grader kvar dag! Me hadde strålande sol og blå himmel kvar dag, utanom litt overskya fyrste dagen. Og hotellet vårt var knallfint med ein utsikt uten like! 

Me reiste saman med Elise og Jonas- som er heilt herlige folk! Dagane gjekk i alt ifrå avslappings i sola ved bassengkanten eller på stranda, ulike arrangerte aktivitetar/konkurransar på hotellet vårt på dagtid, bading, båttur, fjelltur, spa-behandling, ulike show på hotellet, god mat og avslutta med obligatorisk rituale kvar kveld; Basketball-konkurranse (om å gjera å få flest ballar i korga på eit minutt). Kortspeling vart også ein slager om kveldane! Der gjekk det for det meste i “Casino” og “President”. Ein fantastisk tur- med andre ord! Kjem garantert til å reisa på denne årstida igjen, dersom det er fin sommar heime. Tusen takk for ein fantastisk kjekk og fin tur, Elise, Jonas & Marius <3 

Men det var nok ein gong fantastisk godt å koma heim att til lille Dex som blei like hoppande glad som meg 😀 <3 Saknet var stort! Heldigvis hadde han gode folk som passa på han då me var vekke <3 

Den norske gode tacoen var også djupt sakna i syden!

Formen har vert stort sett bra, men litt småplager i ny og ne er det fortsatt. “Rollercoasteren” er eit faktum. Det går litt opp og ned. I syden var det stort sett ingen plager, einaste nokre intense nervesmerter i eine foten eine ettermiddagen. No etter me har komen heim har eg vert mykje plagd med humørsvingningar og stikk i høgre sida av hovudet. Det skal dermed ingenting til for å gjer meg rørt og den minste filleting kan utløysa ein flom. Også litt skremmande med dei stikka som kjennes ut som knivstikk i dei få sekundene det pågår og sjølvsagt veldig kjedeleg med humørsvingningane mine som diverre går mest utover Marius stakkars. Men eg håpar dette berre er ein dal i rollercoasteren min slik at det snart tek seg opp igjen. Uannsett, er det ikkje snakk om store plager iforhold til tidlegare.

Eg leita opp eit innlegg som blei skriven på bloggen på same tid i fjor, for å sjå korleis tilstanden stod til då: 

“Ellers er formen nokenlunde grei for tida. Den er sjølvsagt opp og ned frå dag til dag. Alt ifrå fatique/utmattelse, hodepine, nervesmerter, synsforstyrrelsar, kramper, nummenhet, men mest plagsomt av alt- hjernetåke (Brain Fog). Det einaste som gjeld for meg no, er å tenkje at dette er kun midlertidig. Ja, det er ein livslang sjukdom og diagnose.. men eg nektar.. Dette er ikkje slik livet mitt skal bli. Eg skal ikkje og vil ikkje slå meg til ro med at slik har det blitt og slik kjem det til å vera. Eg forstår at slik er situasjonen her og no og at det er lite eg kan gjera med det. Slik er jo berre livet, uforutsigbart og skjørt. Men eg nektar å gje meg der, før eg har prøvd alt i mi makt for å få helsa og livet mitt tilbake. Mi største oppgave no er å holde hovudet kaldt, ha trua og håpe at alt vil gå min veg angående behandlinga som er i vente.” 

Og no sit eg her, eit år etterpå- med nytt immunforsvar som forhåpentlegvis er utan den forrige feilen. Sååå glad for at eg då nekta å slå meg til ro med sjukdommen- utan å ha prøvd alle moglegheitar.  Eg føler på ein måte at dette er mi fyrste jul som “frisk”, sjølv om eg veit at dette ikkje er reelt i det heile. Eg har jo vert frisk i tjuefem år og berre sjuk i to. Det er derimot mi fyrste jul der eg er bevisst på kor heldig eg er- og kor fantastisk godt det er å vera frisk. Eg gjekk tjuefem år å tok det som ein sjølvfølge- noko det slettens ikkje er! 

No gler eg med til å nyte juletida saman med familien og mi kjæraste Johanne som kjem heim til jul 😀 <3 Ståva vår er allereie pynta og klar! Berre synd at Marius måtte reise på jobb igjen no i jula… Får håpa på å få ha han heime til neste år! 🙂 Me fekk no uannsett feirt litt jul ilag med både foreldra mine og familien hans på tirsdag- då svigers diska opp med ekte julemiddag <3 

Igår hadde eg forresten bursdag, som blei feirt både ilag med herlege folk på formiddagen etter trening og heile familien i kaffiselskap på ettermiddagen. Eg og Marius hadde oss også ein flott (men kald) fjelltur i solnedgangen 🙂 Eg er heldig som har så mange gode folk rundt meg <3 Tusen takk for alle flotte gratulasjonar som tikka inn igår! 

Ynskjer dåke alle ei skikkelig fin førjuls-tid 🙂 Ta vare på kvarandre <3